YALOVA’NIN UNUTULAN TADLARI

İlk börekçimiz , Börekçi Saim amca idi hatırladığım .

Sanırım küçük tek katlı dükkanı , şimdinin Torun Han’ın olduğu yerdeydi . Çok kişi hatırlamaz sanırım . Ben bile hayal-meyal hatırlıyorum . açma yufkadan yapardı . Özellikle kıymalısının efsane olduğunu söylerdi dedem , anneannem de kızardı ona.

Sanırım çoluk-çocuğu yoktu Saim amcanın . Vefatı ile dükkan kapandı gitti.

60’lı yılların sonu… Yaz tatillerinde eski belediye pasajında Sultan Konfeksiyonda çalışıyorum . Sabah kahvaltıları etmeden çıktığımda annemden fırça yediğim dönemler….

Bazı sabahlar 07:30’da dükkanı açmaya giderdim.

Tadını hala unutamadığım ve hala bulamadığım bir börek ziyafeti çekmek amacıyla.

Dükkanı temizledikten sonra başlardım kapıda beklemeye..

Kafamı sola çevirip , gözüm erdiği yere kadar , Eski Bursa caddesinin sonlarına doğru bakmaya başlardım. Üç tekerlekli , önü camlı bölümü ile yeşil renkli araba hemen gözüme çarpardı . Göbeksiz uzunca boyu , beyaz sakalı ile ismini maalesef hala hatırlayamadığım börekçi amcanın sesi kulağıma hafiften gelir gibi olurdu . “ Peynirli , kıymalıııı…Sıcak ..Sıcak “ diyerekten.

Tahminen onbeş santim boyunda , şimdinin samsa tatlısı gibi iki ucundan sağa-sola hafifçe kıvrılmış , küçük küçük börekler…. Ben peynirlisini tercih ederdim. Her birini bir lokmada ağzıma atardım. Sıcak…Sıcacık….

15 kuruştu tanesi.

Bazen tepsiler Merakuyu caminin önüne geldiğinde biterdi. Dönerdi geriye yenilerini alıp kaldığı yerden devam ederdi. İşte o geri dönüşler her zaman hevesimi kursağımda bırakırdı.

Safran mahallesinden gelirdi çünkü.

Vefat ettiğinden beri o lezzete hasret kaldım .Sanırım çocuğu veya çırağı yoktu devam ettireni hiç olmadı….

Açmayı oldum olalı severim.

İki yerde yediğimi unutamam.. Biri Ankara Kızılay’daki Flamingo pastanesi , diğeri çarşıdaki bizim Saray pastanesi ..

Sabah fırından çıkar çıkmaz , Acarspor’lu Çetin ağabey hemen iki tane getirirdi.. Biraz kopardın mı , tel tel görünürdü hamuru..O açmaların şimdi esamesi bile yok maalesef…

Simitçi Tahir ağabey vardı örneğin.

Lakabı simitçi idi ama , Konyalı Kır pidesini Yalova’da ilk satan ustadır. …Nasıl bir hamur ile yapıyorsa , koca kır pidesinin yarısını bir seferde yutası gelirdi insanın .

Şimdi ortalık Kır Pidesi yapıp satanla dolu , ama o lezzet asla yok .

Yine çarşıda eskinin İstanbul palas, şimdinin Arı iş hanının altında Mehmet TEK amcanın restoranı vardı mesela. Mehmet amca döneri Yalova’da ilk takandır. İnanın , Bursa İskender’in tadı ile yarışırdı . Çeyrek ekmek arası 2.5 liraya kuyruğa girerdik . Öğleden sonra saat üç oldu mu biterdi , bir daha da takmazdı döneri.

İlk lahmacuncumuz kimdir bilirmisiniz ?

Ben deyivereyim . Adanalı Mehmet usta.

Esmer alnı açık ( kel sayılır) ince kaytan bıyıklı esmer tenli , ama kravatlı lahmacun ustası idi. Dükkanı , eskinin Rahmi Üstel pasajının , Cumhuriyet caddesi tarafındaki girişinde, cadde üstünde tek katlı sarı bir yapı idi. İçeri girdiniz mi ; sobacı Mehmet Durmam amcanın dükkanı ile Makasçı Musa ustanın dükkanları kalmış aklımda..

Yine çarşıda , Marmara Lokantası . Cafer Karaduman ve Ziya Büyükaksu amcaların küçük esnaf lokantası . Oranın iki muhteşem ürünü vardı . Biri et haşlama.

Bu haşlama sabah erken çıkardı. Öyle lezzetli bir suyu vardı ki , vatandaş sabahın köründe gelir bu et haşlama suyunu kase kase götürürdü….

Bir de buranın tulumba tatlısını unutamam. . tahmini 8-10 santim , tombul , altın sarısı olağanüstü bir tatlı idi. O tulumba tatlısını tatmış biri olarak , şimdikilerin ne olduğunu anlayamıyorum nedense ?

Mesela yine ilk eski belediye pasajının arkasında Köfteci Hulusi babanın köfteleri piyazı…

Bu köfteler yanında , ne İnegöl’ün, ne Tekirdağ’ın , ne de Akçaabat’ın…Hatta Bursa Çiçek’in lafı bile edilmezdi… Ağzınızda enfes bir tad bırakır…Dağılır giderdi…Kalmadı maalesef..

Torunu Hasan Bora kardeşim yapıyordur da , inanıyorum ki o lezzet yoktur..

Kısa kısa geçeyim….

Sultan ustanın taş fırın ekmeği…Francalası…

Tikveşli yoğurdumuz….

Faydalı Fırın’ın simiti , halkası…..

Tuna Pastanesinin keşkülü…..

Mesela Pirinçoğlu Pastanesinin pizzasını , Roma’da bulamazsınız ! Gülmeyin ! İddia ediyorum .

Sabah 6.45 vapuru öncesi börek arabalarımız …Hatırlayan var mı ?

Hala TONGUR RESTORAN kalitesinde mekanımız yok !

Turşucu Ömer ağabey varken . Gedelek turşunun adını kimse hatırlamazdı .

Biraz daha basite indirgeyip sorayım sizlere ; Fenerbahçe-Paşabahçe-Dolmabahçe vapurlarımızda ki kaşarlı sandviçlerin tadını bulan var mı hala ? Bahse girerim yok !

Bir YILDIRIM KEMAL’imiz bile olmadı hala…

Peynir alacağınız zaman en basitinden şuan tadım yaparsınız. Keza tüm şarküteri ürünlerini de.

Bizim kuşak bir tek YILDIRIM KEMAL amcaya gittiğinde hiç tadım yapmazdı . Direkt olarak alırdı. Çünkü kalite değişmezdi. Ahmet ve Hamdi amcalar da kimin ne sevdiğini bilirlerdi.

Yıldırım Kemal’e gider yarım sıcak ekmeğe sandviç yaptırırdık sabah kahvaltı yerine. İşyerlerimizde de tavşan kanı çayla kahvaltımızı ederdik.

Var mı böyle bir yerimiz şimdi ? YOK !

Günümüz Yalova’sında kıyamet gibi yiyecek satan mekanlarımız var şimdilerde . Kabul..

Peki eski tadlarımız , lezzetlerimiz var mı ? Maalesef YOK !

Bu dönemleri yaşamış biri olarak ….

Bu lezzetleri tatmış biri olarak ben şimdilerde kalkıyorum , yok Gürel şöyle, yok Bağater şöyle…

Bu mültecileri ne yapacağız ? AKP mi? CHP’mi sorup duruyorum….

Termal’e kızıyorum…. İsmail Atik’i yerden yere vuruyorum….

Biz eskiden yok şöyleydik de, böyleydik de diyerek maval okuyorum…

Biz lezzetimizi sadece yemek yediğimiz masalarda değil , Yalova’da ki yaşamımızda kaybetmişiz de haberim yok.

Onun için derim ki ; Yalova Kitaevi sokağında ki Samiye (Çuhadar) yengenin ev ürünlerinin , Vahap ustamın Liman pastanesinin , Fatih caddesinde ki TOSTÇU Ramazan ustanın tostunun kıymetini bilin. Bu mekanların ürünlerini bol bol tüketin. Çünkü bizim yaşımıza gelince bu tadları bulamayacaksınız .

Saygılarımla